Meer en meer zullen (niche-)verzekeraars, zoals deze die verzekeringsproducten voor specifieke industrieën (de transport- of evenementensector) aanbieden, de vraag krijgen tussenkomst (dekking) te verlenen naar aanleiding van de economische schade ten gevolge van de corona-pandemie.
1.
Eerst en vooral is volgend onderscheid belangrijk wanneer door de verzekerde beroep wordt gedaan op de polis:
- Voor wat betreft klassieke verzekeringen worden meestal in de algemene voorwaarden van de polis, de gedekte risico’s uitdrukkelijk opgesomd. Dit is wat men noemt een multi-riskpolis. De omvang van de dekking is dan expliciet omschreven en afgebakend. Het bewijs van dekking ligt bij de verzekeringnemer.
- Daarentegen in een all-riskpolis, wordt de omgekeerde techniek gehanteerd. Alle risico’s zijn verzekerd, uitgezonderd die risico’s die specifiek uitgesloten zijn. Waarbij dan de verzekeraar, bij dekkingsweigering, zal dienen te bewijzen dat de schade een gevolg is van een risico, dat niet gedekt is.
2.
Bij transportverzekeringen worden de vervoerde goederen verzekerd tegen tal van risico’s die zich tijdens het transport kunnen voordoen. Dit is een zaakschadeverzekering. De goederen zélf worden verzekerd, los van enige aansprakelijkheid (transport-aansprakelijkheidsverzekeringen vallen buiten het bestek van deze blog).
De meeste cargo, ongeveer 90 % van de vervoerde goederen, wordt verzekerd onder de polis van het type all-risk, hetzij volgens de Engelse “Institute Cargo Clauses A”, hetzij volgens de meer uitgebreide “Polis van Antwerpen”, waarvan de laatste versie dateert van 2004.
Een goede analyse van de polis dringt zich op, wanneer bijvoorbeeld door huidige pandemie (wat in de polis niet zal worden vermeld als risico) goederen, definitief of tijdelijk, niet geleverd kunnen/mogen worden, schade oplopen of desnoods zelfs moeten worden vernietigd.
Volgens de Antwerpse goederenverzekeringspolis is schade of verlies aan goederen als gevolg van maatregelen, die men verplicht was te nemen om goederen te bewaren/redden, gedekt. Zijn eveneens gedekt: de verlenging van de reis, de wijziging van de reis buiten de eigen wil om, de goederenschade ten gevolge van vertraging of ten gevolge van quarantainemaatregelen.
Zijn daarentegen doorgaans uitgesloten van dekking, tenzij uitdrukkelijk in uitbreiding van dekking is voorzien: weigeringsrisico’s (de weigering door een overheid om bepaalde goederen in of uit te voeren), kosten aangaande ligdagen, de quarantaine-kosten zelf, vertraging die niet veroorzaakt werd door een verzekerd (transport-)gevaar…
Wetende dat er een negatieve impact te verwachten is op het containerverkeer in de Antwerpse haven, transporten aanzienlijke vertragingen (zullen) oplopen of zendingen een alternatief reistraject afleggen, zullen (transport)verzekeringskwesties een goede analyse vergen van enerzijds de feitelijke omstandigheden, anderzijds de polis en dus de verzekerde voorwaarden.
De eventuele dekking onder de polis (of juist de uitsluiting ervan) naar aanleiding van huidige corona-crisis, vraagt om een diepgaand onderzoek case-by-case.
3.
Ook in de evenementensector dienen zich complexe, verzekeringstechnische vragen aan. De bedrijfscontinuïteit bij allerhande organisatoren staat zwaar onder druk door de diverse afgelastingen in combinatie met de eventuele terugbetalingsverplichting van (verplicht) geannuleerde tickets.
Grote events (zoals sportmanifestaties, concerten, festivals) zijn zeker niet altijd verzekerd tegen die specifieke bedrijfsschade, waaronder omzetverlies, annuleringskosten of bereddingskosten, ingevolge annulering buiten de wil van de organisator om. Wetende dat op 15 april jl. de Nationale Veiligheidsraad, de niet nader omschreven “grote evenementen” tot einde augustus heeft verboden, zullen de economische gevolgen niet uitblijven…
Zulke multirisk-polis die een crisis als deze dekt, wordt (of liever werd) wellicht door een vooruitziend ondernemer afgesloten, doch is eerder uitzonderlijk. De verzekeraar moet het ook hebben wíllen dekken… Het betreft tenslotte een haast oncontroleerbaar (en dus onbetaalbaar?) schaderisico, enigszins te vergelijken met oorlogsrisico’s. In principe zijn deze door de Verzekeringswet van 2014 uitgesloten van dekking, juist omwille van de kans op extreme risico- verzwaring en de zo goed als onmogelijkheid de premie statistisch te berekenen.
Het risico epidemie en/of pandemie zou dus expliciet en bij wijze van uitbreiding opgenomen moeten zijn, of eventueel het risico omschreven als een door een overheid opgelegd samenkomstverbod …
De voorwaarden waaraan dergelijke polissen worden afgesloten zijn à la carte en dus maatwerk, ook cijfermatig, zoals premieberekening, verzekerde waarde (zuivere “organisatiekosten”, “annulatiekosten” of zelfs gederfde winst) ed.
Opnieuw zal een zorgvuldige screening van de polis aan de orde zijn.
Maar hoe dan ook ondenkbare, a.h.w. catastrofale situaties (van overmacht) realiseren zich helaas… Stof tot nadenken dus voor verzekeraar en verzekerde ondernemingen aangaande hun toekomstig riskmanagement.
Voor meer inlichten en informatie rond dit onderwerp, kan u contact opnemen met mr. Jan Van Bellinghen.
